คำพ้องรูป คำพ้องเสียง

คำพ้อง

คำพ้อง คือคำที่มีการเขียนหรืออ่านออกเสียงเหมือนกัน แบ่งเป็น ๒ ชนิดคือ คำพ้องรูปและคำพ้องเสียง

คำพ้องรูป คือ คำที่เขียนเหมือนกัน แต่ออกเสียงต่างกันและมีความหมายต่างกัน ในการอ่านจึงต้องระวัง การอ่านคำพ้องรูปให้ถูกต้องและสื่อความหมายได้ตรงตามเจตนาของสารต้องอาศัยบริบท
      คำพ้องรูป มี ๓ ลักษณะ คือ
                    ๑. เขียนเหมือนกัน
                    ๒. ออกเสียงต่างกัน
                    ๓. ความหมายต่างกัน
ตัวอย่างคำพ้องรูป

ลำดับ
คำศัพท์
คำอ่าน
ความหมาย
๑.
กรี
กฺรี
อวัยวะส่วนหัวของกุ้ง

กรี
กะ-รี
ช้าง
๒.
แหน
แหฺน
พืชน้ำชนิดหนึ่ง

แหน
แหน
หวง, เฝ้า
๓.
เพลา
เพฺลา
ตัก ส่วนของรถ อ่อนลง

เพลา
เพ-ลา
เวลา
       
                                     บทประพันธ์เกี่ยวกับคำพ้องรูป

                                  ปักเป้าว่าวลอยคว้าง             อยู่เบื้องล่างปลาปักเป้า
                       ดุมรถเรียกว่าเพลา                ช่างเงียบเหงาเพลาเย็น
                                  กรีตามควาญไป                   กรีกุ้งใหญ่แหลมแลเห็น
                       พลีชีพเกียรติสูงเด่น              พลีกรรมนำสุขใจ

คำพ้องเสียง คือ คำที่มีเสียงเหมือนกัน แต่สะกดแตกต่างกัน มีความหมายไม่เหมือนกัน
คำพ้องเสียง มี ๓ ลักษณะ คือ
                     ๑. อ่านออกเสียงเหมือนกัน
                     ๒. เขียนต่างกัน
                     ๓. ความหมายต่างกัน
ตัวอย่างคำพ้องเสียง
             การ          อ่านว่า     กาน     หมายถึง      งาน. สิ่งหรือเรื่องที่ทำ
             กาล         อ่านว่า     กาน     หมายถึง      เวลา
             กาญจน์    อ่านว่า     กาน     หมายถึง      ทอง

            พัก           อ่านว่า    พัก        หมายถึง      หยุดชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว
            พรรค        อ่านว่า    พัก        หมายถึง      หมู่คนที่อยู่รวมกันเป็นพวกเป็นฝ่าย
            พักตร์       อ่านว่า    พัก        หมายถึง      หน้า

            สุก           อ่านว่า     สุก       หมายถึง      พ้นจากห่าม  เปลี่ยนสภาพจากดิบด้วย
                                                    กรรมวิธี ต่างๆ อย่าง ต้ม ผัด ย่าง เป็นต้น
            สุข            อ่านว่า     สุก      หมายถึง      ความสบายกาย สบายใจ
            ศุกร์          อ่านว่า     สุก      หมายถึง      ชื่อดาเคราะห์ ดวงที่ ๒ในระบบสุริยะชื่อ
                                                    วันที่ ๖ ของสัปดาห์

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

สัมผัสในการแต่งกลอน

รูปภาพ
ลักษณะของกลอนชนิดต่างๆ              กลอนสุภาพ บทหนึ่งมี ๔ วรรค กลอน ๒ เรียกว่า ๑ บาท หรือ ๑  คำกลอน ฉะนั้นกลอนสุภาพบทหนึ่ง จึงมี ๒ บาท หรือ ๒ คำกลอน บทแรกเรียกว่า บาทเอก บาทที่สองเรียกว่า บาทโท สำหรับวรรคทั้งสี่ของกลอนยังมีชื่อเรียกวรรค ตามลักษณะการบังคับสัมผัส และนิยมใช้เสียงวรรณยุกต์ท้ายวรรคต่างกัน ดังผังภูมิต่อไปนี้             วรรคแรก     เรียกว่า วรรคสลับ หรือ วรรคสดับ เป็นวรรคขึ้นต้น ทำหน้าที่ส่งสัมผัสอย่างเดียวคำสุดท้ายใช้ได้ทุกเสียีง แต่ไม่นิยมเสียงสามัญ             วรรคสอง เรัยกว่า วรรครับ ทำหน้าที่สัมผัสจากวรรคสลับ และส่งสัมผัสไปยังวรรครองคำสุดท้ายนิยมใช้เสียงจัตวา ห้ามใช้เสียงสามัญ              วรรคที่สาม เรียกว่า วรรครอง ทำหน้าที่่รับสัมผัสจากวรรครับ และส่งสัมผัสไปยังวรรคส่งคำสุดท้ายนิยมใช้เสียงสามัญและตรี              วรรคที่สี่ เรียกว่า วรรคส่ง ทำหน้าที่รับสัมผัสจากวรรครอง และส่งสัมผัสระหว่างบทไปยังวรรครับของบทจ่อไป คำสุดท้ายนิยมใช้เสียงสามัญ ห้ามใช้เสียงจัตวา  กลอนอ่านทั้ง ๘ ชนิดมีลักษณะดังนี้ กลอนสี่ กลอนสี่   เป็นคำประพันธ์ประเภทกลอน ใน 1
อ่านเพิ่มเติม

การเขียนประกาศ

รูปภาพ
ประกาศแบ่งเป็น 2 ประเภท 1. ประกาศตามแบบราชการ   ประกอบด้วยส่วนสำคัญต่อไปนี้ คือ        1. ชื่อหน่วยงานหรือองค์การที่ออกประกาศ        2. ชื่อเรื่องที่ประกาศ        3. เนื้อความที่ประกาศ ซึ่งมีอย่างน้อย 2 ส่วน คือ            – เหตุผลหรือความเป็นมาที่ออกประกาศ           – ข้อความที่ให้ปฎิบัติจุดประสงค์สำคัญซึ่งมีทั้งรายละเอียดและเงื่อนไขต่างๆ              รวมทั้งขั้นตอนในการปฏิบัติ แบ่งใจความตามหลักการย่อหน้า ใช้ภาษาระดับทางการ                               หรือกึ่งทางการ        4. วันเดือนปีที่ออกประกาศ        5. ลงนามชื่อและตำแหน่งของผู้ออกประกาศ หลักการใช้ภาษาในการเขียนประกาศ        1. บอกความต้องการให้ชัดเจน        2. ให้รายละเอียดประกอบตามที่จำเป็น        3. ใช้ประโยคสั้น ๆ เขียนให้ใจความกระชับติดตามหรือไม่        4. ส่งสารให้ได้ผู้รับสารตัดสินใจได้ว่าสมควรติดตามหรือไม่ ตัวอย่างประกาศของราชการในปัจจุบัน 2. ประกาศทั่วไป      หลักการเขียนประกาศแบบกิจธุระทั่วไป  มีดังนี้        1.ไม่จำเป็นต้องมีรูปแบบตายตัวอย่างประกาศแบบทางการ  เช่น ไม่ลงชื่อ
อ่านเพิ่มเติม

การเล่นคำ

รูปภาพ
         การซ้ำคำ และ การเล่นคำ เป็น กลวิธีในการแต่ง ที่กวีนำมาใช้เพื่อให้เกิดความงามแห่งวรรณศิลป์ การซ้ำคำและการเล่นคำนั้นดูเผิน ๆ ไม่พิเคราะห์ให้ดีอาจจะคิดว่าเป็นวิธีการแบบเดียวกัน แต่แท้ที่จริงแล้วแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง                 การซ้ำคำ เป็นกลวิธีที่ใช้คำคำเดียวกันซ้ำในคำประพันธ์ อาจจะวางไว้ติดกันแบบคำซ้ำ หรือวางไว้แยกจากกันแต่เป็นระเบียบเรียบร้อย โดยความหมายของคำที่ซ้ำนั้นจะต้องไม่เปลี่ยนแปลง จะมีความหมายเหมือนกันทุกคำ เช่น รอนรอน สุริยะโอ้อัสดง รอนรอน จิตจำนง นุชพี่ เพียงแม่ เรื่อยเรื่อย เรียมคอยแก้วคลับคล้ายเรียมเหลียว เรื่อยเรื่อย ลับเมรุลงค่ำแล้ว (กาพย์เห่เรือเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์) ห้าม เพลิงไว้อย่าให้ มีควัน ห้าม สุริยะแสงจันทร์ ส่องไซร้ ห้าม อายุให้หัน คืนเล่า ห้าม ดั่งนี้ไว้ได้ จึงห้ามนินทา (โคลงโลกนิติ) สุด สายนัยนาที่แม่จะตามไปเล็งแล  สุด โสตแล้วที่แม่จะซับทราบฟังสำเนียง  สุด สุรเสียงที่แม่จะร่ำเรียกพิไรร้อง  สุด ฝีเท้าที่แม่จะเยื้องย่องยกย่างลงเหยียบดิน เป็น สุด สิ้น สุด ปัญญา สุด หา สุด ค้นเห็น สุด คิด (มหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์มัทรี)
อ่านเพิ่มเติม